Świtalski Zbigniew

Zbigniew Świtalski, właściwie Maciej Mateusz Zbigniew Świtalski (1889-1978). Urodził się w 1889 roku w Krobi jako syn nauczyciela i kantora z Krobi - Jana i Leontyny z domu Buszewicz. Ukończył szkołę powszechną w Krobi, później Gimnazjum w Gostyniu i Gimnazjum im. Marii Magdaleny w Poznaniu. Odbył studia medyczne na uniwersytetach we Wrocławiu, Lipsku, Gryficach i Monachium. Zdobył doktorat z laryngologii. Praktykę i staż odbył u prof. Kowalskiego w klinice przy ul. Polnej w Poznaniu. W czasie I wojny światowej służył jako lekarz w armii niemieckiej, był uczestnikiem słynnej bitwy pod Verdun. Po wywalczeniu przez Polskę niepodległości służył jakiś czas w Wojsku Polskim. Praktykę lekarską we Lwówku rozpoczął w 1923 roku, którą zakończył w 1975 roku (pełniąc do śmierci obowiązki lekarza szkolnego). W 1939 roku został powołany do wojska. Służył na etacie majora w szpitalu w Warszawie. Po powrocie do Lwówka, w 1942 roku został aresztowany przez Gestapo za udział w tzw. "Wolnej Grupie Hulki" organizacji konspiracyjnej. Więziony m.in. w poznańskim Forcie VII, w więzieniach w Rawiczu i Miejskiej Górce, z której w 1945 roku został oswobodzony przez żołnierz Armii Czerwonej. Ponadto, był prezesem Bractwa Kurkowego we Lwówku oraz prezesem Klubu Tenisowego we Lwówku. Był również członkiem "Sokoła"(?), Stronnictwa Narodowego. Przed wojną pełnił funkcję wiceburmistrza Lwówka (lata 30. XX wieku). Honorowy Obywatel Lwówka. Za żonę w 1933 roku pojął Władysławę z domu Matelska, z którą miał jedynego syna - Jarogniewa (ur. 1934). Małżonka zmarła przy porodzie jedynaka. Zmarł 28 października 1978 roku w Nowym Tomyślu. Pochowany na cmentarzu św. Krzyża we Lwówku.

Autor biogramu: Szymon Konieczny